Zespół lęku uogólnionego

Podobnie jak w większości zaburzeń psychicznych w lęku uogólnionym nie możemy wskazać jednego czynnika, który miałby być powodem jego występowania. Przyjmuje się, że wpływ na jego rozwój mają zarówno czynniki genetyczne jak i środowiskowe. Często na jego występowanie u pacjenta ma wpływ to czy wcześniej ktoś z rodziny zmagał się z jakimiś zaburzeniami lękowymi. U osób genetycznie predysponowanych do rozwoju tej jednostki chorobowej dojść może zwłaszcza wtedy kiedy w życiu danej osoby nastąpi jakieś stresujące wydarzenie np. strata bliskiej osoby, która stanie się dla zaburzenia swego rodzaju katalizatorem.

Jakie są więc objawy występowania lęku uogólnionego? Przede Wszystkim kryterium czasu. Wyraźnie zaniepokojenie oraz napięcie i obawy o codzienne problemy muszą trwać co najmniej sześć miesięcy. Występują także objawy pobudzenia układu autonomicznego takie jak: palpitacje, przyspieszone bicie serca, pocenie się, drżenie ciała i suchość w jamie ustnej (niebędąca spowodowana np. zażywaniem leków). Mogą występować także takie między innymi takie objawy jak: problemy z oddychaniem, fale ciepła i zimna, niemożność odprężenia się czy trudności w zasypianiu.

Duży lęk powstaje bez wyraźniej przyczyny i ma charakter ciągły i uporczywy. Towarzyszą mu ciągłe obawy o sytuacje, które otoczeniu mogą wydawać się błahe bądź bezpodstawne. Prowadzi to do zwiększenia wrażliwości i męczliwości. Z czasem osoby cierpiące na tą chorobę wycofują się z życia społecznego oraz zawodowego.

redagował: psycholog, mgr Kacper Mikuła